yess...hari ni ke jakarta...

besttnyeee...hari ni 19hb september...ku ke jakartaaa lagii..
jumpe sayanggg..
mmg laaa...kalau kite lame x jumpe mesti gaduhhhh
rinduu saaaanngggaattt raseenyeee...
huu hari ni pas kelas jepun terus out..
adoiii malang assigment x sempat siap...ni sekarang tengah kat LCCT...huuu sementare tggu departure...
buat la assgmt..bawa bahan fotostet je...x larat nak bawa semua buku..kang sayang terkezuttt..
hee buku sejarah da la tebal2...lecturer lak nak paling kurang 10 buku..huiisshh kuss semangatt..
nak siap kan asgmet..
boleh cepat2 bermanje dgn sayang hee...
iseeyyy...kat LCCT..naik flight kul 7..huuu nak berbuke makan ape niiii...
pramugari tu terkedek2 bawa makanan da 30 minit..
ade harapan kelaparannnn adesss....
eden da la kalau makan wajib nasi...nasi tu makanan asasi...
lauk telur pun no hal..janji nasi...tapi kompem lambatt nii nak berbuke nanti huk3...wahai cik prumagari..siler buat tugas anda dgn cepat ye nanti...biase lepas azan je terus bace doa n suap nasi hee....adess..penattnyee hari niii...

KENAPA HARUS BEGINI...

knape...knape sy salah cakap...buat sayang terasa hati...maafkan sy...sy sgt2 mohon maaf..sy tertekan...dgn mak yg terus mendesak...dengan assgment yg banyak kene hantar...mmg sy sgt2 stress...dan sy faham sg pun busy dan penat...sbb tu sy x berani nak meminta sy temankan sy kalau sy x boleh tidur...bila syg bagi ayat "rehatla...tidur awal"...sy faham tu bermaksud syg penat..sy x berani pun minta utk ditidurkan..sy kesian pada sayang...




syg...degn keadaan mak mmg sy sgt2 tertekan..kenape semua hidup sy mak yg atur...kenapa sejak kecil sy kene buat kerje yg sepatutnya bukan sy lakukan...cukup la mak susahkan sy sorang...kenapa sekarang nak susahkan sayang juga..sy mohon maaf sbb bebankan sayang...sy tau syg da busy dgn urusan sayang...ni tambah lagi dgn urusan mak...sy rindu nak jumpa sayang...sampaikan sy berdoa agar sy sakit ke accident ke supaya sayang cepat datag...supaya kita cepat jumpe...supaya mak x sibuk pun tanya...mmg dari kecil pun sy harap mati cepat...sbb sy sgt stress dgn tanggungjawab sebagai seorang anak yg kene tolong uruskan segalanya...time org lain cuti sy x dapat pun cuti..kene kerje..da la kalau sy bagi pendapat ke cakap ke mak x nak dengar...tu buat sy malas da nak cakap ape2 sampai sekarang...sy mahu berjalan dgn kawan2 pun semuanya secara sembunyi...pergi secara haram...then bila mak tau mak marah..nasib baik la dulu ada mak alya yg selalu cover kalau sy berjalan ke mana-mana...




sejak berjumpa dgn sayang kehidupan sy berubah...sy gunakan alasan nak edit gambar dirumah pd mak supaya dapat chat...kalau x mak mmg suruh stay kat kedai tu layan customer...sbb tu sy xnok pun buat apa2 kat kedai tu...semua pun sy buat x nak belajar...sbb sy tau kalau sy pandai buat nanti lagi la susah...sejak syg ada sy selalu dapat bercuti..tapi tu pun secara sembunyi dari mak kan...mujur la juga sy dapat masuk U..kalau x kompem kite x selalu dapat jumpe...




tapi masalah sekarang..mak pun da mula susahkan sayang...pastu buat kita berdua streess...maafkan sy...sbb tu la sy harap bila da selesai belajar nanti sy nak g jauhhh
sy nak mengajar ke sabah ke..ke pedalaman...sbb sekarang ni pun walaupun agak jauh mak terus suruh bagi tolong dia..sy sakit hati...kenapa kita berdua x boleh enjoy macam org lain...kenapa harus mak bebankan kita dgn macam2 urusan...sayang sy mohon maaf sbb libatkan sayang dgn masalah keluarga sy...sbb tu la dulu sy x nak sayang mengenali keluarga sy...sbb nanti menyusahkan sayang...sy x nak mcm tu...biarla sy je yg susah layan karenah famili..tapi sekarang syg da pun terlibat...sy faham sayang da pun busy dgn urusan kat sane..maafkan sy...




sampai sekarang pun sy berdoa agar sakit ke accident ke...sy rindu sgt nak jumpe sayang...da berapa malam pun x boleh tidor...sy mohon maaf atas kesalahan sy berkata-kata...sy rasa bersalah sgt...percayalah..xde org lain pun dalam hidup sy...sbb sy hanya bukakan pintu hati sy utk sayang...dan sy bersyukur sayang dapat menerima famili sy...sy bersyukur sayang sanggup layan karenah mereka...walaupun akhirnya kita berdua yang terluka...walaupun akhirnya masa kita berdua bersama diganggu oleh mereka...sy sgt2 mohon maaf...tu la kekurangan sy...sbb tu la dulu sebelum kenal sayang sy mental...sebelum kenal sayang sy x tau pun hargai diri sy...yg sy inginkan ialah sy cepat mati...xde pun orang yg sy boleh luahkan perasaan...sbb tu dulu sy suka cederakan diri sendiri...pada sy kesakitan tu mampu buat sy kurangkan rasa marah n benci...sayang telah ubah segalanya sy da berikan kebahagiaan utk sy...syg da x bagi sy cederakan diri...sy x tau nak buat macam mn utk hilangkan rasa sakit hati ni...sy x nak susahkan sayang lagi...sekarang sy hanya mampu menangis...maafkan sy sayang...syg sepatutnya hidup dgn lebih bahagia...maafkan sy...I LOVE U SO MUCH...

mulaa da puasee...

hari ni hari 1st puase...tapi malangnye ku x puase...bendera jepun la pulak semalam hee..patut la pinggang eden sakit...sesuke hati je tulis blog kat sini hee...ade mase tulis..ade mase x...huuu ni da masuk mgu ke 8 ni kuliah..banyaakknyee assgment kene hantorr...adoi..nasib baik da anto 2...kurang sikit...paling sakit hati ialah bila sem ni rujukan banyak dlm BI..mmg ku suke..tapi masalahnyee kawan2 ambik kesempatan huk3..aku jeee yg kene translate ye...
mudah benor keje korang cesss...pemalas nak mampus bukak kamus pesal...macam lee ku ni terer sgt BI...tensionn siott...



da la lecturer kate footnote nak byk...rujukan paling kurang 10 buku...buku bahase melayu x di layan...cess...bukan ke aku ni belajar sejarah...kalau bukan kite nak memartabatkan bahase melayu sape lagi huk3...x suke betull bile buat tugasan grouppp niii...walaupun ku suke buat keje last minit tapi tetap gak siap... tapi kawan2 ku yg mangkuk tu da la x nok translate..keje x siap langsung lak tu sakitttnyee hati...



nasib baik x puase...kalau x kurang pahale ngate mereka ark3...